نقش عامل قوم گرایی و طایفه گرایی در شکست شوراها چیست ؟

یادداشت مهمان| لالی تایمز:

نقش عامل قوم گرایی و طایفه گرایی در شکست شوراها چیست حرف؟

اصغر خدری| کارشناس ارشد سیستم اطلاعات جغرافیایی و سنجش از دور

ابتدا دهه فجر راخدمت همشهریان عزیز تبریک عرض می نمایم .دهه فجر فرصت بازنگری در ارزش‌ها و آرمان‌هاست و این‌که چه بودیم و چه می‌کردیم و چه می‌خواستیم، و اکنون کجاییم و چه می‌کنیم. کمترین ثمره این انقلاب، گشودن فصلی نو در تاریخ معاصر است و این اتفاق بزرگی است، اتفاقی که باعث سربلندی ملت بزرگ ایران شد و امروز انقلاب اسلامی ایران به درجه‌ای از رشد و بالندگی رسیده که جهان را تحت تأثیر خود قرار داده و ملت‌های آزادی‌خواه از این انقلاب بی‌نظیر الهام می‌گیرند.

یکی از مهمترین دلایل عدم موفقیت شوراها و به تبع آن ناکارآمدی شهرداری ها، بحث قوم گرایی است. در ایران با وجود پذیرش فرهنگ سیاسی مدرن هنوز عناصری از فرهنگ سیاسی سنتی حفظ شده و از جمله این عناصر نظام طایفه ای و قبیله ای است که مشخصاً در مناطق مختلف کشور رواج دارد. این عناصر از نظر نظریه پردازان، عقب ماندگی توسعه ی مناطق و شهرها را در پی دارد.

به اذعان متخصصین انسانی، رقابت های قومی و منطقه ای در شهرها و مناطقی با تنوع فرهنگی، قومی، مذهبی، زبانی و حتی گویشی یکی از عوامل مهم عدم توسعه این مناطق بوده و به واگرایی فرهنگی، قومی، زبانی و مذهبی آنها دامن زده است، به نحوی که برخی معتقدند که طایفه و قوم گرایی در توسعه شهرها و مناطق مذکور، تاکنون به عنوان یک آفت مهلک و مانع توسعه عمل نموده است و پیامدهای منفی بسیار مخرب برای پدیده طایفه گرایی در توسعه فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی نمود پیدا  می کند.

تشدید احساسات و عواطف طایفه ای همبستگی اجتماعی میان اعضای یک جامعه را تضعیف می کند و همبستگی جای خود را به تفرقه، کشمکش، تخریب سرمایه، اتلاف وقت و … می دهد. در نتیجه سرمایه اجتماعی فرسوده و نابود شده و سطح اعتماد ملی و منطقه ای را به اعتماد درون گروهی و طایفه ای تقلیل داده و نوآوری و توسعه را در جامعه کند کرده و از بین می برد.

همگی نیز بر این امر واقفیم که در انتخابات شوراها، تجربه، تخصص، دلسوزی، ایمان مداری، راستی و صداقت، انگیزه، مهارت و خلاقیت، مردم سالاری و … را فدای آفت قوم و قوم گرایی می کنند. که در نهایت آثار آن را می توان در عدم مشارکت شهروندان در امور شهری، ساخت و ساز های غیر استاندارد، عدم توسعه حمل و نقل شهری، عدم توسعه شهرها در پیشبرد برنامه های اجتماعی، اقتصادی، عمرانی و رفاهی، مشکلات فرهنگی، آسایش و زیبایی شهری، عدم پاسخگو بودن شوراها به نیازهای شهروندان، عدم خلاقیت و تفکر برای درآمد زایی شهر و متکی بودن به عوارض و … مشاهده کرد. که نتیجتاً این عوامل زمینه های پسرفت توسعه و خروج سرمایه های مالی و انسانی را فراهم می کنند و سبب می شود این شهرها نسبت به دیگر شهرها و مناطق که انتخاب شوراها منوط به پدیده شوم قوم گرایی نیست باز بمانند.

اخیرا نظرسنجی های  در گروه های مجازی منتشر شده که هدفی جز تشدید آتش قوم گرایی در انتخابات پیش رو را ندارد.لذا تقاضا دارم که شهروندان وهمشهریان عزیزهوشمندان برخورد کنند.

لالی تایمز آماده دریافت یادداشت ها و مطالب تحلیلی مخاطبان عزیز است