پروژه ای نیمه تمام و رها شده بنام شهرستان لالی

شهر لالی در سال ۱۳۸۲ با توجه به نداشتن قابلیت ارتقا به شهرستان با تلاش های نماینده وقت دکتر امیدوار رضایی از بخش به شهرستان ارتقا یافت و گام نخست و مهم برای توسعه این شهر برداشته شد.

با این حال، علی رغم تمام پتانسیل ها و فراهم بودن فضا برای رفع مشکلات پروسه شهرستان شدن لالی تکمیل نشد و بعد از گذشت سالها در ملموس ترین مورد هنوز مبلمان شهرستان لالی از استانداردهای حداقلی شهری برخوردار نیست.

در این میان، میتوان به مشکلات متعدد دیگری اشاره کرد؛ از کمبود فضاهای آموزشی، رفاهی و ورزشی گرفته تا مشکلاتی از قبیل به هم ریختگی بافت شهری، نامساعد بودن شبکه آسفالت معابر، غیر استاندارد بودن شبکه فاضلاب، برق، مخابرات، کمبود تجهیزات پزشکی، نبود پزشک متخصص و انباشت انبوهی از مشکلات و معضلات.

در این بین میتوان به اساسی ترین مشکل در شهرستان لالی یعنی بیکاری جوانان اشاره کرد که با وجود وعده ها و شعارهای داده شده از سوی نمایندگان ادوار گذشته و همچنین مسئولین شهری هنوز معضل بیکاری پابرجاست و خلف وعده ها همچنان ادامه دار است.

یکی از شعارها و وعده های معمول داده شده به مردم از سوی نمایندگان و مسئولین رساندن آب به اراضی کشاورزی بود که همانند دیگر وعده ها جامه عمل نپوشاند که در صورت تحقق میتواند بخش قابل توجهی از مسئله بیکاری حل نموده تا علاوه بر بهبود وضع معیشت مردم مانع مهاجرات شهروندان از شهرستان لالی شود.

لذا، در سال جهش تولید و با توجه به نیاز مردم منطقه به کسب درآمد، لازم است که مسئولین محترم فعالیت و عملکرد متفاوتی نسبت به گذشته داشته باشند و در راستای تکمیل پروژه شهرستان شدن لالی تلاش کنند.